ของมีค่าใด ไม่อาจ แทนค่าเทียมเท่าสิ่งนี้
ไม่มีรักใด ยิ่งใหญ่ เท่ารักของพ่อแม่
ไม่มีพระคุณใด ยิ่งใหญ่ เท่าพระคุณของพ่อแม่
ความกตัญญู เป็นสิ่งสำคัญเหนือสิ่งใดๆ
แม่กาญจนา งามทับทิม.. ผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่ได้ทำหน้าที่ของความเป็นแม่อย่างยิ่งใหญ่ กับการสร้างชีวิตและจิตวิญญาณของลูกด้วยชีวิต สติปัญญา และความรัก อย่างไม่มีวันลดน้อยถอยลง.
แม่จำรายละเอียดของลูกทุกคนได้ขึ้นใจ แม่จำได้เสมอว่า หนูชอบกินเกงส้มชะออม ผัดไข่เค็ม
แต่โดยแท้แล้ว หนูกับน้องชอบกินอาหารทุกอย่างที่แม่ทำ... นั่นแหละ
บ้านเราถือคำพูดของพ่อของแม่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพราะเชื่อในความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก
พ่อแม่ไม่เคยตีตราลูกว่าขี้เกียจ โง่ ดื้อด้าน หรือว่าร้ายให้หม่นใจ ลูกจึงเติบโตมาท่ามกลางความรัก ความสุภาพ การเอาใจใส่ ความสุข และเสียงหัวเราะ
ครั้นเมื่อเติบใหญ่
.. ในวันนี้ เราจึงรู้จักที่จะรักคนอื่น ไม่เห็นแก่ตัว รู้จักที่จะเอาใจใส่ชีวิตอื่นๆ ของผู้คนรอบข้าง
ตั้งแต่เกิดมาหนูยังไม่เคยบอกคำว่า"ขอโทษ"
ให้แม่ได้ยินเลยสักครั้ง...
แต่จริงๆแล้วหนูอยากบอกแม่มาตลอด
ว่า"ขอโทษค่ะที่ไม่เชื่อฟัง"
ว่า"ขอโทษค่ะที่ขี้เกียจ"
ว่า"ขอโทษค่ะที่ดื้อ"
และอีกมากมายที่พูดยังไงก็ไม่จบสิ้น
ถึงหนูจะเคยบอกรักแม่ทุกวันแล้ว
แต่หนูยังไม่เคย"ขอโทษ"แม่เลย
ที่อยากบอกแม่แล้ว อยากให้แม่รู้ไว้ว่า...
หนู"ขอโทษ"นะคะที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ
คนคนนี้ที่มีความหมายยิ่งใหญ่ ที่รักหมดเต็มหัวใจให้ฉันตลอดเวลา คนคนนี้อบรมสิ่งดี
ล้ำค่า สั่งสอนด้วยใจเมตตาความรักไม่เคยน้อยเลย
พ่อ ชัชวาลย์ งามทับทิม
คือ เป็นคนที่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังบ่อยครั้ง
บางทีก็แอบเครียดว่าทำไมเกิดมาเป็นคนอย่างงี้ อยากจะขอโทษแต่ไม่กล้าพูดตรงๆครับ ทั้งชีวิตยังไม่เคยบอกรักพ่อแม่เลย ยอมรับว่าบางครั้งก็ก่อเรื่องอะไรไว้บ่อย ทำพ่อแม่ผืดหวังบางครั้งบางคราว ตอนนี้กำลังหาวิธีอะไรก็ได้ทดแทนเรื่องที่ผิดไว้ครับ แม้ว่าจะดูเป็นสิ่งธรรมดาที่คนอื่นเขาทำกันอยู่แล้วก็เถอะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น